నాలోని వాడు

నాతో నేనా
నాలో నేనా
బహుషా రెండూ కాదు
నాలో నేను కాలేని ఒకడు

నేను తను కాలేని
నాలా ఉండలేని వాడు.
నన్ను నా నుంచి దూరం చేస్తున్న వాడు.

వాడు
మృత జ్ఞాపకాల దిబ్బల్లోంచి
కొన్ని మాటలని తవ్వుకొచ్చి
వాటి అర్దమేంటో చెప్పమని
అదే పనిగా వేదిస్తుంటాడు.

నాచే సమాధి చేయబడ్డ
మాటల్లోంచి పుట్టుకొచ్చి
నిత్యం ఆ మాటలని
నా చెవుల్లో వినిపిస్తుంటాడు.

మౌనమంటే వాడికసహ్యం
నిత్యం మాటల ప్రవాహమై
నాలో పరుగులు తీస్తుంటాడు.
నా గొంతులోని ఆనకట్టలని
తెంచుకోవడానికి ప్రయత్నం చేస్తూ ఉంటాడు.
తాను.. తనతో పాటు నేను
ఓడిపోయిన ప్రతిసారీ
నాతో పాటు కన్నీళ్లు పెట్టుకుని
రోదిస్తుంటాడు.

నా ఏకాంత సీమల్లో వాడు
నగ్నంగా సత్యాలని శోదిస్తుంటాడు.
నిజానికి ప్రతీకలా
వాడెప్పుడూ నగ్నంగానే ఉంటాడు.

మాటకి ముసుగు తొడిగిన ప్రతిసారీ
వాడు ఆవేశంతో ఊగిపోతాడు.
నిజాలు ఒక్కోసారి
ఎంతటి పదునైన గాయాలు చేస్తాయో
తెలీదు వాడికి.
ఆ మాటే చెప్తే
పిరికిపందనని ఎగతాళి చేస్తాడు.
గాయాలకి భయపడే వాడు
పోరాటానికి పనికి రాడంటాడు.
పోరాడకుండా బ్రతికే బ్రతుకు
చావుతో సమానమంటాడు

అదేంటో వాడెప్పుడూ
అంతులేని ఆవేశంతో, ఆశావాదంతో
ఉంటాడు.
ఎక్కడి నుంచి వస్తుందో వాడికా శక్తి
నేను ఎన్ని సార్లు వాడిని చంపేసినా
మళ్లీ కొత్తగా..,
మొలకెత్తే విత్తనమంత స్వచ్చంగా
సున్నితంగా చిగురిస్తాడు.
చూస్తుండగానే మహా వృక్షమంత ఎదిగిపోయి
నా వెన్నుముకకి ఆసరాగా నిలుచుంటాడు
వాడే లేకుంటే
నా ఊహలో కూడా
నన్ను నేను చూసుకోలేను.

--శ్రీ 25/10/2014

వాడు

మనువుని మించిన వేథావి
మనిషికీ మనిషికీ మద్య
మనసుకీ మనసుకీ మద్య
నెత్తురుకీ నెత్తురుకీ మద్య
విశాలమైన దూరాలు ఏర్పరిచి
ద్వేషాన్ని సాగు చేస్తుంటాడు.
వాడు
మతాన్నో, ప్రాంతాన్నో, భాషనో,
దేవుణ్ణో లేక దేశ భక్తినో
మత్తు మందుగా చేసి
తన మాటలలో దట్టంగా నింపి
ఒకే సారి కొన్ని లక్షల మెదళ్లని
మాస్టర్బేట్ చేస్తుంటాడు.
చాలా తెలివిగా, ప్రణాళికా బద్దంగా
ఆ మెదళ్లని ఆర్గాజానికి తీసుకెళ్లి
పగని స్కలింపజేస్తాడు.
ఆ విద్వేషపు జ్వలనంలో
తగలబడుతున్న శవాల
కవురు వాసనని కమ్మగా పీల్చుకుని
మరోచోట నెత్తుటి కూడు కోసం
నింపాదిగా బయలు దేరతాడు.

--శ్రీ 5/10/2014

some random thoughts

అగ్నిపర్వత విస్పోటనాలు వినాలన్న కోరిక ఉన్న వాళ్ళు నాతో పాటు సిద్దంకండి

నా గుండెలపై తల వాల్చగలిగే ధైర్యం లేని వాళ్ళు దయచేసి దూరంగా ఉండండి.

నా మీది ప్రేమ వ్యక్తమవుతుందన్న భయంతో ముఖం దాచుకునే వారంటే నాకసహ్యం... అది నువ్వయినా సరే నా నిచ్చెలీ...

నేనంటూ లేకుంటే నీ అందానికి విలువేముంది... ?? నువ్వూహించింది నిజమే... !! వాడంటే నాకు ఈర్ష్యనే.. !

నువ్వు కాదన్న మాత్రాన నా ప్రేయసివి కాకుండా పోతావా... నేనూ స్వాతి చినుకునే ... హోరు గాలికి గతి తప్పి బండరాయిపై వర్షమయ్యాను అంతే...

వడిలిపోయి రాలిన ఆకులోనే చూస్తావు నువ్వు నన్ను... మళ్లీ మొలవడానికి అది నా సన్నద్దత అని ఎన్నడు అర్థం చేసుకుంటావ్...

నేనంతే... మోదుగ పూలలో విప్లవాన్ని స్వప్నిస్తాను.. ఆకులన్నీ రాలిపోయినా అరుణమై ఉదయిస్తాను

నేనంతే తోకచుక్కలతో సావాసం చేస్తాను. తోకచుక్కలా నాకు తోచిన దిక్కుకు యెగిరిపోతాను... నేను స్వేచ్ఛా పిపాసిని..