Friday, November 5, 2010

నిన్నటి కలలో ఇవ్వాల్టి నేను

మాట మాట కి సందేహం
పెదాల్ని సందిగ్దపు దబ్బనంతో
కుట్టేస్తున్న మొహమాటం
చెప్పాలనుకున్నవెన్నో సంగతులు
చెప్పకుండానే సమాదైపొయాయనా
ఒక్కటై వుండాలనుకున్న నా కోరిక ముక్కలై
ఒంటరిగా మిగిలిపొయినందుకా..ఏమో

నీ సాన్నిహిత్యం లో ఇప్పుడు కుడా
గుండె వెయ్యి రెట్లు వేగం గా కొట్టుకుంటుంది
మనసు గాలిలో తేలియాడుతుంది
కాలం కాళ్ళకి బందాలు వేసి
నా మంచం కోడుకి కట్టేయ్యాలనుంది
నీ ముఖ చిత్రాన్ని చూస్తూ
కాలం పై గెలవాలనుంది
కాని గొంతులోనుంచి మాటలే రావట్లేదు
ఎందుకో...

నువ్వు నేను కలిసి
మనమెన్నటికి కాలేమని తెలుసు
నీకు నాకు మద్య
తరగని దూరముందనీ తెలుసు
అందుకే కాబోసు
ఈ మౌనాల అడ్డుగోడలు
బాంబులెట్టి పేల్చినా పగలని గోడలు
అన్నీ తెలిసినా ఈ తాపత్రయం..
నిశీది పై నెగ్గాలనే సినీవాలి లా

ఎడబాటు గాయమే అయినా
ఆ బాధ ఎంత తియ్యన
కాని ఇప్పుడు శాశ్వత విరహాన్ని
సమూలం గా చేధించాలి
ఆశ అనే ఆయుధం లేదు మరి
ఇన్నాళ్ళు అదే నా దైర్యం
అదే నా సైన్యం
ఇప్పుడు నేను
జీవన రణరంగం లో మిగిలిన
ఒంటరి సైనుకుణ్ణి

నేను బందీ చేద్దామనుకున్న కాలమే
నన్ను గతం గుంజ కి కట్టిపడేసింది
నా చుట్టూ గాజు గోడలు కట్టి
నా కళ్ళ ముందు నుంచే
నిన్ను మాత్రం తనతో తీసుకుపోతుంది.

ఇక పై ఆ గతం తోనే బతకాలి
కళ్ళు మూసుకుని స్వగతం లోనె నిన్ను చూసుకొవాలి
నిన్నటి ఊసుల్నే శ్వాసిస్తూ
ఆ ఙ్ఞాపకాలనే మళ్ళీ మళ్ళీ తింటూ
మూగబోయిన పెదాలపై
ఒక చిరునవ్వునంటించుకుని
జీవితాంతం నటించాలి

2 comments:

  1. దీపావళి పండుగ సందర్భంగా మీ ఇంటిల్లిపాదికీ నా శుభాకాంక్షలు!

    ReplyDelete