నువ్వు తలపుకొచ్చిన ప్రతిసారీ
నిశ్చలం గా ఉన్న బావిలో
బండ రాయి పడ్డట్టు ఒక అలజడి
ఆ అలజడి కి
మస్తిష్కం లో భయంకరం గా
రొదచేసే ఆలోచనల కీచురాళ్ళు
గుండె లోతుల్లో విరుచుకుపడుతున్న
ఒక ప్రవాహపు హోరు
ఆ ప్రవాహాన్ని శాంతింపజేసి
ఆ కీచురాళ్ళనన్నీ పారదోలి
మనసుని దారి మళ్ళించే లోపు
నాకోసం మరో బండరాయి సిద్దం
నువ్ నడిచిన దారిగానో
నువ్ పలికిన మాట గానో
నేనెంత పిచ్చోణ్ణో చూసావా
నిన్నే కాదు నీ స్పర్శ
పొందిన అణువణువుని ప్రేమిస్తూ
మనసు లో నీ రూపాన్ని దీపం పెట్టి
శలబం లా దాని చుట్టూ
వర్తులాకార పరిబ్రమణం చేస్తూ
మరచిపోవాలనే ప్రయత్నం చేస్తున్నా
No comments:
Post a Comment